φθοριογερμανικός

-ή, -ό, Ν

φρ. α) «φθοριογερμανικό οξύ»

χημ. άλας τού φθοριογερμανικού οξέος

β) «φθοριογερμανικό άλας»

χημ. οξύ που λαμβάνεται με εξάτμιση τού υγρού το οποίο προκύπτει από την απορρόφηση τού νερού από τους ατμούς τού φθοριούχου γερμανίου.

[ΕΤΥΜΟΛ. Απόδοση στην ελλ. ξεν. όρου, πρβλ. γαλλ. (acide) fluorogermanique].